Over Carin

Ik ben Carin Meskes, 55 jaar oud, ik ben getrouwd en heb twee dochters van 20 en 24 jaar.

Geboren en getogen in Eindhoven maar ben al 32 jaar een vast gezicht in de Flevopolder, eerst in Almere en nu alweer 20 jaar woonachtig in Lelystad.

Als kind groeide ik op met een depressieve moeder, niet vrolijk en heel erg in zichzelf gekeerd. Haar leven heb ik als zwaar gezien. Het heeft wellicht bij mij een bepaald zaadje gepland, waardoor ik me in mijn leven heel erg ben gaan interesseren voor psychologie.

In mijn werk en in mijn leven voelde ik dat dit me steeds meer ging aanspreken.

Ik heb me dan ook voorgenomen om het glas als ‘halfvol’ te zien en dat er donkere en lichte periodes in een leven voorbij komen. Deze heb ik helaas ook zelf mogen ervaren. Mijn moeder is op hele jonge leeftijd overleden na een periode van bijna 9 jaar ziek zijn.

Zij is overleden aan een tumor aan de hersenstam, dit maakt dat je lichaam langzaam uitschakelt. Zij is maar 47 jaar oud geworden.

Ik was toen 23 jaar en heb voor mezelf een nieuw pad gekozen, ik was van plan het leven te omarmen met alles wat het zou gaan brengen. Dat is heel goed gelukt. Ik ben vrij snel in de Randstad gaan werken, ben getrouwd en daarna hebben we onze dochters gekregen.

In de jonge jaren van de meiden ben ik lekker druk geweest met ze, schoolbestuur, hockeymoeder, paardenverzorger, we hadden twee pony’s op stal.

Ik heb er in die jaren voor gekozen om een ‘huismanager’ te zijn, mede omdat mijn man een beroep heeft waarbij hij voor langere tijd van huis is. In deze tijd ben ik me altijd blijven interesseren voor verhalen van mensen om me heen en daarbij merkte ik dat ik mensen aantrok die iets bij me losmaakte, ze raakten me.

Dit heeft erin geresulteerd dat ik in 2014 een opleiding tot doktersassistente ben gaan volgen waarna ik bij een huisartsenpraktijk ben gaan werken. Dit was voor mij een geheel nieuwe wereld, maar wel een waarin ik mezelf helemaal kon geven zoals ik ben!

Ik kwam voorheen uit een commerciële wereld waar deadlines en presteren hoog in het vaandel stonden.

Maar nu bij de huisarts en met de patiënten voelde ik me op mijn gemak en op mijn plek. En dit kreeg ik ook als feedback van de mensen te horen, ze vonden het prettig om met mij te kunnen praten en door mij behandeld te worden. Dit geeft je een goed gevoel. Door deze reacties en contacten met de mensen begon ik me te realiseren dat er een groep mensen is, waarbij je bepaalde mentale en fysieke klachten kunt proberen te verminderen door met ze in gesprek te gaan en ze te laten inzien dat ze zelf beter voor zichzelf en hun welzijn kunnen zorgen door te luisteren naar je jezelf. Dit bracht mij in eerste instantie ook naar mezelf, omdat ik ook moest waken voor overbelasting. Ik kwam via het gezondheidscentrum in aanraking met mindfulness, we kregen als team workshops over en in mindfulness.

Nou, dat was een openbaring voor mij, hiermee kon ik eerst mezelf anders in de wereld zetten en daarnaast zag ik mooie mogelijkheden om dit op de praktijk ook tot uiting te laten komen. Dat het ook daadwerkelijk een waarneembare verandering zou brengen had ik me niet gerealiseerd maar ik kreeg reacties van patiënten, maar ook vanuit mijn vriendenkring, waarbij bleek dat ze zagen, merkten dat ik veranderd was. Dat voelde voor mij als een groot compliment. Yes! Ik dacht hier wil, moet ik wat mee gaan doen. Dit kan voor anderen ook een mooi nieuw pad gaan worden. En voilà nu lees je mijn story op mijn website waarop ik mensen uitnodig om een training mindfulness te gaan doen. Hoe mooi is dat! Hoe ik deze weg zelf heb ervaren, is dat mijn leven mij heeft gemaakt tot de sterke persoon die ik ben. Van onzeker naar gedurfd, inmiddels loyaal naar mezelf, integer, authentiek. Iemand waar ik me aan vast durf te houden. Trots op hoe ik het leven tot nu toe heb geleefd en dat ik vol energie en optimisme naar de toekomst kijk.

Voor diegene die het leuk vinden om te weten:

Zijn mijn favoriete vakanties in de buurt van water en strand
Is mijn lievelingskleur blauw
Hou ik van vrije tijd op het water, vaartochtjes
Vind ik wandelen prettig
Hou ik van lekker eten
Ben ik dol op paprikachips
Ben ik niet heel erg sportief
Word ik blij van shoppen
Hou ik van “dance” muziek
Lees ik graag, thriller en psychologie
Ben ik een optimistisch type, glas is altijd halfvol
Heb ik een hekel aan leugens, oneerlijke mensen
Kan ik heel goed en lang slapen
Wil ik nog eens leren schilderen (geen deuren en ramen, dat lukt wel aardig)

Als ik dit rijtje hierboven zelf nog eens nalees, dan herken ik wel het Bourgondische type zoals ik mezelf ook wel zou willen omschrijven.

Het leven beleven en voelen met een lach en een traan en met een open frisse blik vooruit.

Ik kom graag met je in contact!

Laat je niet leven, maar leef jouw leven op jouw manier!